22-03-2013
Praca zdalna może być nader wygodnym rozwiązaniem dla przedsiębiorcy i pracownika. Co prawda niesie za sobą pewne niebezpieczeństwa, na przykład brak kontroli nad pracownikiem, czy niemożność zmobilizowania się pracownika do działania zgodnie z przyjętym harmonogramem prac, ale w wielu zawodach telepraca pozwala na pozyskanie do pracy specjalisty nawet z drugiego krańca kraju. Pracownik nie musi zgodnie z przyjętą ideą pracy zdalnej, osobiści stawiać się w zakładzie pracy. Wystarczy, że w wyznaczonych przez pracodawcę godzinach będzie wykonywał swoje obowiązki zawodowe z użyciem kanałów zdalnych.
Pracodawca, który decyduje się na zawarcie umowy na telepracę, powinien być świadomy tego, że ma on wobec pracownika zdalnego pewne zobowiązania. Nie może go na przykład obciążać koniecznością zakupienia odpowiedniego sprzętu do wykonywania pracy zdalnej.
Według Kodeksu Pracy, pracodawca ma obowiązek w przypadku pracy zdalnej pracownika, dostarczyć mu sprzęt niezbędny do wykonywania pracy w formie telepracy i pokryć koszty związane z jego instalacją, serwisem, eksploatacją i konserwacją. Dodatkowo, pracodawca musi zapewnić ubezpieczenie sprzętu oraz pomoc techniczną czy szkolenia, jeśli są niezbędne do prawidłowego korzystania ze sprzętu. Oczywiście, strony umowy o pracę zdalną mogą postanowić, że pracownik w pracy zdalnej będzie korzystał np. z posiadanego notebooka prywatnego. Musi jednak wyrazić na to zgodę w umowie o pracę zdalną.
Pracodawca i pracownik mają możliwość zawarcia odrębnej, szczegółowej umowy o pracę w formie telepracy, która będzie precyzowała sposób i formę kontroli pracowniczej, zasady porozumiewania się z pracodawcą oraz zakres ubezpieczenia i zasady wykorzystywania przez pracownika sprzętu niezbędnego do wykonywania obowiązków zawodowych.
Dodatkowo, na mocy przepisów prawa pracy, pracodawca powinien określić zasady ochrony danych przekazywanych pracownikowi zdalnemu, a ten powinien potwierdzić na piśmie zapoznanie się z nimi.