22-09-2011
Autorzy: Bongsik Shin (San Diego State University), Olivia Liu Sheng (University of Arizona) i Kunihiko Higa (Tokyo Institute of Technology)
Rok publikacji: 2000
Liczba stron: 18
UWAGA. Jeśli szukasz ogólnych informacji o telepracy (pracy zdalnej, e-pracy, teledojazdach) to nie znajdziesz ich tutaj. Opis publikacji zawiera jedynie kluczowe zagadnienia w niej poruszane. Wiele publikacji powtarza te same fakty, dlatego je zebraliśmy i zapraszam do osobnych artykułów, stanowiących zbiorcze podsumowanie prac wiele autorów:
- Definicja telepracy
- Korzyści telepracy
- Bariery i problemy telepracy
- Jakie cechy powinien mieć telepracownik?
- Jakie cechy powinien mieć telekierownik?
Kluczowe zagadnienia poruszane w publikacji:
Autorzy określili telepracę prosto:
Telework [...] is defined as work performed at home or a satellite office to reduce commuting.
[tłumaczenie] Telepraca jest zdefiniowana jako praca wykonywana w domu lub biurze satelickim, by zredukować dojeżdżanie do pracy.
Czytaj więcej o definicjach telepracy.
Raport stanowi podsumowanie dotychczasowych badań z teoretycznej perspektywy. Autorzy zanalizowali prace dotyczące telepracy i zauważyli kilka ich zdaniem niepokojących faktów:
- Na przestrzeni różnych badań używane są różne definicje telepracy, co utrudnia porównywanie wyników, a także może prowadzić do nieporozumień.
- Badania telepracy rzadko odwołują się do ugruntowanych teorii (np. teorii motywacji).
- Jeśli do programu pilotażowego wybiera się najlepszych pracowników, wówczas wyniki dotyczące pozytywnych skutków mogą być zawyżone. Przez co nie można ich generalizować na całą populację firmy, ponieważ nie uwzględnia się słabszych pracowników.
- Wiele badań opiera się na ankiecie, czyli rezultaty telepracy są postrzegane subiektywnie. Szczególnie przekłamany obraz można otrzymać przepytując pracowników, czy wzrosła ich produktywność. Częściowym rozwiązaniem jest zadawanie pytań nie pracownikom, lecz ich przełożonym.
- Wzrost produktywności telepracowników nie jest badany pod kątem, czy część ich obowiązków nie spadła na pracowników pozostających w siedzibie.
- Wzrost produktywności może wynikać z większej ilości godzin przeznaczonych na pracę (jeśli się zyskuje 2 godziny na dojazdach, to 1 można przeznaczyć na dodatkową pracę). Wówczas, choć z perspektywy przełożonego widać, że więcej pracy wykonano, to nie można powiedzieć, że pracownik jest wydajniejszy na godzinę pracy.
- Jak wcześniej zauważono, telepraca jest odpowiednia przede wszystkim dla pracowników wiedzy – autorzy zadają jednak pytanie: jak mierzyć efektywność pracy pracownika umysłowego, jeśli większość efektów jego pracy jest jakościowa, a nie ilościowa?
Mimo dość krytycznego podejścia to naukowego aspektu wielu przebadanych prac dotyczących telepracy, Shin, Sheng i Higo przyznają, że wyniki różnych badań wykazują, że masowo wprowadzona telepraca przyniosłaby faktyczne korzyści dla środowiska i zmniejszyłaby korki.
Jedną z ciekawostek zawartych w artykule jest obserwacja, że w Japonii telecentra cieszą się większą popularnością niż praca w domu. Prawdopodobnie jest to spowodowane postrzeganiem silnej utraty prestiżu, jeśli nie pokazuje się sąsiadom, że się jedzie do pracy.
Autorzy przytaczają także, że 80% programów telepracy powstała doraźnie z inicjatywy pracowników.
Opinia o publikacji:
Artykuł Shin, Sheng i Higo jest przeznaczony przede wszystkim dla naukowców i badaczy telepracy. Zarówno pracownikom, jak i pracodawcom, artykuł na niewiele się przyda.
